"...Αν μιλήσεις στα παιδιά για την αλήθεια δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Θα τους παραδώσουμε "τίποτα"!!! Κι αυτό είναι ευχή όχι κατάρα… Το "τίποτα" συνοδεύεται από φτερά, οι "κληρονομιές" από θλιβερούς κληρονόμους… Φτερά να πετάξουν… Όχι φτερά και πούπουλα να μασκαρευτούν.
Μετά από πολλά πολλά χρόνια δικαιούνται τα Ελληνάκια ένα ταξίδι στον κόσμο… Κι όπου τους βγάλει το ταξίδι! Το δικό τους ταξίδι! Να γκρεμοτσακιστούν, ν’ ανασηκωθούν, να κλάψουν, να βουλιάξουν, να παλέψουν… Να ζήσουν ρε αδελφέ, ίσως με δάνεια, αλλά όχι με δανεική ζωή!
Πουλάκια μου… Να ξέρατε το "τίποτα" τι φτερά στεριώνει στους ώμους!..."
Πόσο αληθινό και πόσο αισιόδοξο τις εποχές που ζούμε!
Μετά από πολλά πολλά χρόνια δικαιούνται τα Ελληνάκια ένα ταξίδι στον κόσμο… Κι όπου τους βγάλει το ταξίδι! Το δικό τους ταξίδι! Να γκρεμοτσακιστούν, ν’ ανασηκωθούν, να κλάψουν, να βουλιάξουν, να παλέψουν… Να ζήσουν ρε αδελφέ, ίσως με δάνεια, αλλά όχι με δανεική ζωή!
Πουλάκια μου… Να ξέρατε το "τίποτα" τι φτερά στεριώνει στους ώμους!..."
Πόσο αληθινό και πόσο αισιόδοξο τις εποχές που ζούμε!
Απόσπασμα από το άρθρο "Στο σβέρκο του Λαζόπουλου" της Ρέας Βιτάλη στο protagon.gr.
.
